3/12/2010
ΔΕΛΤΙΟ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝΑ.Μ.Ε.Α
Στη διάρκεια του χρόνου, κάθε χρόνο που περνάει πάνω απότην πλάτη μας υπάρχουν πολλές παγκόσμιες ημέρες.
Έχουν σίγουρα μια σημειολογική αξία, αφού μαςυποχρεώνουν κατά κάποιο τρόπο να ασχοληθούμε με το θέμα στο οποίο εστιάζουμε.
Έχουν όμως και μια αντίστροφη σημασία αφού κάθε φοράπου εστιάζουμε στα θέματα που οι μέρες επισημαίνουν διαπιστώνουμε δυστυχώς τηνανυπαρξία σε παγκόσμιο επίπεδο της Κοινωνικής Πρόνοιας, του Κοινωνικού Κράτους,των υποδομών, της αλληλεγγύης ανάμεσα σε ομάδες της Κοινωνίας οι οποίες θαχρειαζόντουσαν περισσότερη αρωγή και αγάπη. Εδώ θα πρέπει να δούμε το θέμα σεεπίπεδο Κόσμου όπως θα έλεγε και ο Καστοριάδης, όλου του Κόσμου και όχι τουμικρού κόσμου που εξαντλείται στο δικό μας περιβάλλον, είτε ακόμα στη δική μαςχώρα. Αν σκεφτούμε την Αφρική, την Ασία, την Κίνα στην ολότητά της, και αςέρθουμε μετά και στις υποτιθέμενες αναπτυγμένες – πολιτισμένες χώρες της Ευρώπηςκαι της Αμερικής. Υπό αυτό το πρίσμα είναι δραματική η διαπίστωση για την πλήρηκαι παντελή ανυπαρξία Κοινωνικού Κράτους για τους Α.Μ.Ε.Α.
Ιδιαίτερα σήμερα στη χώρα μας το θέμααποκτά ξεχωριστή σημασία, αφού η οικονομική κρίση πλήττει κατά κύριο λόγο τουςπιο αδύναμους. Όχι τους πνευματικά αδύναμους γιατί οι Α.Μ.Ε.Α. δεν είναιτέτοιοι ,ούτε τους αδύναμους από θέληση και καρδιά γιατί οι Α.Μ.Ε.Α. δεν είναιέτσι. Χρειάζεται να σκύψουμε όλοι με ιδιαίτερη προσοχή πάνω σε αυτό το μεγάλοζήτημα, και με αλληλεγγύη - αγάπη αλλά και αγώνες να προασπίσουμε και ναδιεκδικήσουμε μαζί με τα δικαιώματα όλων και τα δικαιώματα των Α.Μ.Ε.Α.
Είμαι ένας Α.Μ.Ε.Α. Βρέθηκα στον κόσμοτων Α.Μ.Ε.Α. το 2003 χωρίς να το έχω υπολογίσει στον προγραμματισμό της ζωήςμου. Αισθάνθηκα και αισθάνομαι πολύ καλά γιατί έτρεφα πάντα από μικρό παιδί μιαιδιαίτερη αγάπη για τον κόσμο αυτό. Δεν λοιδόρησα, δεν αστειεύτηκα με κακότρόπο, δεν κορόιδεψα άνθρωπο που είχε αυτό που λέμε ένα σωματικό ελάττωμα.Αντίθετα μάλιστα. Αυτή η στάση μου που ήταν αγωγή που είχα πάρει από το σπίτιμε βοήθησε να δεχθώ χωρίς δυσκολία την είσοδό μου στον κόσμο αυτό το 2003. Όμωςπρέπει να πω και κάτι ακόμα. Είμαι ένας τυχερός Α.Μ.Ε.Α. , και είμαι από τουςλίγους τυχερούς Α.Μ.Ε.Α. της Ελληνικής Κοινωνίας. Διότι είχα οικογένεια,φίλους, στέγη για να υπάρχω. Διότι είχα εργασία η οποία με περίμενε ναεπιστρέψω σε αυτή. Διότι είχα ανθρώπους οι οποίοι με περιέβαλαν με αγάπη και μου έδωσαν δύναμη. Είχα καιθέληση βέβαια και δύναμη και προσωπική διάθεση. Ίσως όμως αυτά μόνα τους δεν θαήταν αρκετά αν δεν υπήρχαν τα άλλα. Αυτά όμως τα άλλα λείπουν από εκατοντάδεςσυνανθρώπους που βρίσκονται στην ίδια θέση. Αυτοί οι μη τυχεροί Α.Μ.Ε.Α. είναι εκείνοι στους οποίους πρέπει να σκύψουμεευλαβικά και να συμβάλουμε όσο μπορούμε. Με το θάρρος αυτής της σχέσης αφιερώνωτο παρακάτω ποίημα σε όλους εμάς που μας θεωρώ Ανεξάρτητους ΜαχόμενουςΕλεύθερους Ανθρώπους
Κώστας Σκηνιώτης