Διαδήλωση

Στην μακραίωνηπορεία της, η ανθρωπότητα πορεύεται με κύριο μοχλό την  εξέλιξη της ταξικής πάλης. Το επίπεδο τηςπάλης αυτής καθώς και τα αποτελέσματά της, καθορίζουν πάντα το πραγματικόκοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό επίπεδο της κοινωνίας.

Μέσα στα διάφοραγρανάζια κίνησης της εξέλιξης της ανθρωπότητας, υπάρχουν σίγουρα τρία μεεξαιρετική σημασία.

Οι κοινωνικοίαγώνες, ως έκφραση της ταξικής πάλης.

Η ειρήνη, ως  μόνιμος στόχος του κόσμου της εργασίας.

Ο πόλεμος, ως τελικήμορφή της πάλης του κεφαλαίου.

Το επίπεδοκατάκτησης και εμπέδωσης μιας ουσιαστικής κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικήςδημοκρατίας συναρτάται απόλυτα με την κίνηση αυτών των γραναζιών.

Σήμερα βιώνουμεμια βαθιά, δομική κρίση του καπιταλιστικού συστήματος. Όλη η προσπάθεια τουσυστήματος εστιάζεται στο να περάσει αυτή την κρίση στις πλάτες τωνεργαζομένων, των συνταξιούχων και της νεολαίας.

Η νέα τάξηπραγμάτων μετά την κρίση, επιθυμεί εργασία χωρίς δικαιώματα. Μοχλός σε αυτή τηνπροσπάθειά της είναι η μαζική ανεργία. Βαθύτερος στόχος η κατάργηση όλων τωνκατακτήσεων, το χτύπημα του κόσμου  τηςεργασίας και η διάλυση των συνδικάτων.

Σήμερα μπαίνεισυχνά μπροστά μας ένα ψεύτικο δίλημμα. Ποιο από τα 3 γρανάζια πρέπει νασταματήσει;

Η νεοφιλελεύθερηπλευρά υποστηρίζει ότι πρέπει να σταματήσουν οι κοινωνικοί αγώνες, γιατίαπειλούν, πέραν όλων των άλλων, και την ειρήνη. Ταυτόχρονα έχει εξαπολύσει έναν πραγματικό πόλεμο, ο οποίος δεν είναιίδιος με τις κλασικές πολεμικές επιχειρήσεις, αλλά όμως παράγει συχνότατα τααποτελέσματά τους. Πρόκειται για οικονομικές πολεμικές  επιχειρήσεις, όπως τις ονομάζουν τα διάφοραεγχειρίδια.    

Η νεοφιλελεύθερηπλευρά σήμερα, δεν διανοείται να δεχτεί καν κεϋνσιανές λύσεις μέσα στα πλαίσιατου ίδιου του συστήματός της. Για παράδειγμα, στο δίλημμα πληθωρισμός 5% στηνΕυρώπη για την αντιμετώπιση  των χρεών καιτην λειτουργία της ανάπτυξης ή ανεργία 20%, επιλέγει αβίαστα τη δεύτερη λύση.

Οι κοινωνικοίαγώνες των εργαζόμενων, των συνταξιούχων και της νεολαίας θέλουν να διατηρήσουντα κοινωνικά, συνδικαλιστικά και πολιτικά δικαιώματα, να διατηρήσουν το κράτοςπρόνοιας, να διατηρήσουν πραγματικούς μισθούς και συντάξεις. Από αυτή την άποψηοι κοινωνικοί αγώνες είναι σε απολύτως προοδευτική κατεύθυνση, και όχι μόνο δεναπειλούν την ειρήνη, αλλά αποτελούν ένα σημαντικό εμπόδιο στον κλασικού τύπουπόλεμο, που πάντα υπάρχει στη φαρέτρα της άλλης πλευράς.

Είναι προφανέςότι η πραγματική και ουσιαστική λύση δεν βρίσκεται μέσα στα πλαίσια αυτού τουσυστήματος. Είναι ολοφάνερο ότι το πραγματικό και ουσιαστικό δίλημμα, πουμπαίνει για την παγκόσμια  κοινωνία,είναι η σοσιαλιστική προοπτική παντού ή ο κίνδυνος επιστροφής στην βαρβαρότητα,στην εξαθλίωση, στους πολέμους.

Του Κώστα Σκηνιώτη

Μέλος της εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών