125 χρόνιαεκτός ορίων

    Όλο και πιο συχνά ακούμε τελευταία ότι η κρίση οφείλεται στο γεγονός ότιζήσαμε πέραν των επιτρεπτών ορίων. Ότι καταναλώσαμε περισσότερα από όσα μαςάρμοζαν, ότι οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι νέοι έζησαν με έναν τρόπο πουδεν τους άρμοζε.

    Είναι προφανές ότι πρέπει όλη η Κοινωνία να πεισθεί ότι δεν είναι απλώςσυνένοχη σε ότι έγινε αλλά είναι ένοχη για την κρίση αυτή.

    Συλλογίστηκα πάνω στο ζήτημα αυτό και έθεσα τον εαυτό μου και την γενιάστην  οποία ανήκω στην εξής διάσταση. Θεώρησαότι έχω ζήσει μέχρι σήμερα δια μέσου και του πατέρα μου και του πατέρα τουπατέρα μου. Γεννήθηκα μαζί  με χιλιάδεςάλλους το 1960, ο πατέρας μου που είναι στη ζωή γεννήθηκε μαζί με χιλιάδεςάλλους το 1930 και ο πατέρας του πατέρα μου γεννήθηκε το 1885. Αν κατάλαβα καλάαπό το 1885 έως το 2010 δηλαδή 125 χρόνια, οι γενιές μας ευθύνονται γιατίζήσαμε εκτός ορίων. Συλλογίστηκα όμως μερικά κομβικά γεγονότα που έχουν γίνεισε αυτή την περίοδο

• Το 1896 – 1897 είχαμε πόλεμο με την Τουρκία, και αμέσως μετά πτώχευση.

• Το 1912 οι Βαλκανικοί πόλεμοι.

• Το 1914 ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος με εκατομμύρια νεκρούς.

• Το 1922 η Μικρασιατική Καταστροφή με όλα τα συνεπακόλουθα  και την προσφυγιά.

• Το 1936 η δικτατορία του Μεταξά, το ανθρωποκυνηγητό και οι διώξεις

    εναντίον των κομμουνιστών.

·        Το1940 ο Β΄ Παγκόσμιος  Πόλεμος με τιςδεκάδες εκατομμυρίων νεκρούς.

·        Το1941 - 1944 η Κατοχή, η πείνα, οι θάνατοι από ασιτία, η δυστυχία.

·        Το1944-1947 ο Εμφύλιος Πόλεμος.

·        Το1950 έως 1960 η απίστευτη μετανάστευση, η φυγή εκατομμυρίων ανθρώπων στοεξωτερικό, η καταστρατήγηση της δημοκρατίας, το κυνήγι κάθε αριστερής σκέψηςκαι κάθε αριστερού. Τα Μακρονήσια, οι εξορίες οι λεγόμενοι Παρθενώνες τηςΕλλάδος.

·        Το1967 - 1974 η δικτατορία, οι φυλακίσεις, οι εξορίες, το Πολυτεχνείο.

·        Το1974 - 1980 οι μεγάλες απεργίες, ο Ν. 330 το ιδιώνυμο, η ανεργία.

·        Τηδεκαετία 1980-1990 η εγκατάλειψη δεκάδων μεγάλων επιχειρήσεων από τους ιδιώτες,η δημιουργία των Προβληματικών Επιχειρήσεων, οι εβδομήντα χιλιάδες άνεργοι σεένα χρόνο, η μεταφορά των χρεών από τον ιδιωτικό τομέα στο κράτος. Ταυτόχρονα ηεπίλυση αστικοδημοκρατικών δικαιωμάτων κοινωνικών και οικονομικών που στιςάλλες χώρες της Ευρώπης ήταν ήδη λυμένα από 50 χρόνια και πλέον.

·        Στηδεκαετία του 1990 -2000 η επιβράδυνση των ρυθμών ανάπτυξης των μισθών και τωνεισοδημάτων, η ασύδοτη πιστωτική επέκταση και το παιχνίδι των Τραπεζών, ηπροετοιμασία για τους Ολυμπιακούς Αγώνες με όλα τα οικονομικά συνεπακόλουθα πουαυτοί είχαν από τον τρόπο που ετοιμάστηκαν και υλοποιήθηκαν, η μεταφορά πλούτουαπό τους πολλούς στους λίγους μέσω του χρηματιστηρίου.

·        Δεκαετία2000-2010 η επίθεση σε όλα τα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα, το κόψιμομισθών και συντάξεων, η δραματική έκρηξη της ανεργίας. Αυτοί είναι μερικοίσημαντικοί σταθμοί στα 125 αυτά χρόνια. Χρόνια μαχών, κυνηγητών, αγώνων, νικών,επιθέσεων στα δικαιώματα των εργαζομένων.

    Σήμερα ένας νέος από 20 έως 25 ετών που έχει δαπανήσει δεκάδες χιλιάδεςΕυρώ η οικογένειά του και ο ίδιος για τις σπουδές του, δεν μπορεί όχι απλώς ναβρει δουλειά στο αντικείμενο και στα πλαίσια των υπαρκτών δυνατοτήτων του, αλλάούτε καν να βρει δουλειά. Είναι γνωστό πλέον ότι ζούμε και πάλι μετανάστευσηνέων αλλά και λίγο μεγαλύτερων προς το εξωτερικό.

   Φυσικά στα χρόνια αυτά υπήρξε βελτίωση της θέσης εργαζομένων,συνταξιούχων και νέων. Βελτίωση δίκαιη και δικαιωματική. Τώρα βέβαια βιώνουμετην αντίστροφη πορεία των πραγμάτων. Ασφαλώς υπήρξαν και υπάρχουν κακώςκείμενα. Όμως αυτά δεν λύνονται με την κατεδάφιση της ζωής των ανθρώπων. 

    Όμως τα χρόνια αυτά χτίστηκαν και αυτοκρατορίες πλούτου, δημιουργήθηκεμεγάλος κοινωνικός πλούτος που συγκεντρώθηκε σε λίγα χέρια. Που είναι αυτός οπλούτος σήμερα για την διάσωση της χώρας; Ακούμε και διαβάζουμε ότι με το ξεκίνηματης κρίσης 30 δις ευρώ έφυγαν στο εξωτερικό. Ακούμε επίσης ότι στις ελβετικέςτράπεζες βρίσκεται ποσό Ελλήνων καταθετών υπερδιπλάσιο του ελλείμματος που είχεη χώρα το 2009. Την ίδια ώρα γνωρίζουμε όλοι, ότι τα χρήματα και ο κοινωνικόςπλούτος παγκοσμίως συσσωρεύονται σε ελάχιστα χέρια. Κάθε τόσο βλέπουν το φωςτης δημοσιότητας στοιχεία τα οποία είναι ανατριχιαστικά αλλά ταυτόχροναδείχνουν την ουσία και την πεμπτουσία της λειτουργίας του ΚαπιταλιστικούΣυστήματος.

·        ΗGOLDMANSACHS, η MORGAN STANLEY και κάποιοι λίγοι έχουν στασυρτάρια τους Σαράντα Πέντε Τρισεκατομμύρια Δολάρια.

·        ΗCHELSΕΑ CLIΝΤON δαπανά για τον γάμο της ΠέντεΕκατομμύρια Δολάρια την ώρα που στο DETROIT κάνουν ουρές οι φτωχοί και άνεργοιγια να πάρουν υπολείμματα φαγητών την νύχτα από τα εστιατόρια.

·        ΟΜέγας και πολύς Abramovich καθήλκυσε ήδη το πιο μεγάλο γιότ που κυκλοφορεί αξίαςΤετρακοσίων Εκατομμυρίων Δολαρίων με υποβρύχιο μάλιστα private ώστε να υπάρχει διαφυγή σεπερίπτωση προβλήματος.

·        Διαβάζουμεπαντού ότι το 2% του πληθυσμού παγκοσμίως κατέχει το 90% του πλούτου.

    Ένα είναι βέβαιο ζούμε όντως εκτός ορίων. Ζούμε στην εποχή τουΙμπεριαλισμού, του Ανώτατου Στάδιου του Καπιταλισμού όπου το Τραπεζικό και το ΧρηματοπιστωτικόΚεφάλαιο έχουν εγκαθιδρύσει την δική τους δικτατορία στο σύνολο των Οικονομιών,και των λαών.