ΟΧΙ

            Το ξημέρωμα της Πέμπτης 25 Οκτώβρη2012 ήταν δύσκολο για μένα. Το τηλέφωνο με βρήκε στη δουλειά ώρα 6 το πρωί, καιαπό την άλλη πλευρά του ακουστικού η μητέρα ανήσυχη και αγχωμένη μου έδινε τοσήμα ότι ο πατέρας μας έπαθε οξύ πνευμονικό οίδημα. Ύστερα, μέσα σε άγχος,ταραχή, ανησυχία και φόβο ο αδερφός μου και εγώ ξεκινήσαμε τη γνωστή διαδρομή.Το 166 μπροστά, γρήγορα στο Λαϊκό που εφημέρευε, στο ενδιάμεσο διάστημα οξυγόνοως πρώτη βοήθεια, αμέσως μετά στα επείγοντα όλοι οι γιατροί σαν ταχυδακτυλουργοίνα κάνουν διασωλήνωση που ισοδυναμεί με σωτηρία, και μετά στην εντατική τουκαρδιολογικού για να συνεχιστεί η μάχη.

            Εκεί στο Λαϊκό Νοσοκομείο, έξω απότα επείγοντα και την εντατική μαζί με μας, δυο άλλοι Έλληνες, ένας Αλβανός,ένας Ιορδανός και μια κοπέλα από τη Γεωργία.

            Οι συνειρμοί την ώρα που το μυαλόπετάει παντού και η αγωνία σε πλημμυρίζει έρχονται αναπόφευκτα.

            Συνειρμός πρώτος, ευτυχώς πουυπάρχει ακόμα το ΕΚΑΒ, το Δημόσιο Εθνικό Σύστημα Υγείας, οι γιατροί και τονοσηλευτικό προσωπικό που δίνουν προσωπική μάχη, έχοντας πάρει στη πλάτη τουςτο στοίχημα να κερδίζουν μια έστω ζωή που φθάνει στα χέρια της έτοιμη να χαθεί.Μαζί με την αξία του γείτονα – διπλανού που εκφράζει το αίσθημα αλληλεγγύης πουπρέπει να μας ενώνει, το ΕΣΥ είναι το αληθινό αποκούμπι του απλού λαϊκούανθρώπου. Όποιος επιδιώκει την διάλυση του ΕΣΥ, είναι απλά εχθρός τουλαού.    

            Συνειρμός δεύτερος, ότι έξω από ταεπείγοντα και την εντατική, οι άνθρωποι απ’ όπου και αν είναι, όποιον θεό καιαν πιστεύουν, ακόμα και αν δεν πιστεύουν, όποια εθνότητα ή εθνικότητα γράφει ηταυτότητά τους, είναι ίδιοι απέναντι στο πόνο, την αγωνία, τη προσμονή για ένανκαλό λόγο. Εκεί δεν υπάρχουν μετανάστες και ημεδαποί, εκεί ο ένας σφίγγει τοχέρι του άλλου, του εύχεται περαστικά και του εκφράζει την ελπίδα να σωθεί οδικός του άνθρωπος.

            Συνειρμός τρίτος, η εικόνα τουανθρώπου που υψώνει το χέρι με το ναζιστικό χαιρετισμό, και ταυτόχρονα εκφράζεικήρυγμα μισαλλοδοξίας,  φασισμού καιπολέμου μέσα στην ίδια τη κοινωνία. Πρόκειται για τον εκφραστή της ΜαύρηςΝύχτας.

            Συνειρμός τέταρτος, ότι αυτή ηεικόνα υπήρξε και συνέβη λίγες μέρες πριν από τον εορτασμό του ΟΧΙ τουελληνικού λαού απέναντι στο γερμανικό φασισμό και ναζισμό που αιματοκύλησε τηνΕυρώπη.

Την 28 Οκτώβρη 1940, οι Έλληνεςπατριώτες, νέες και νέοι έδωσαν έναν πατριωτικό αγώνα απέναντι σε μια άδικηφασιστική – ιμπεριαλιστική επίθεση. Απέκρουσαν τον εχθρό, γνώρισαν κατοχή,γνώρισαν εκατόμβες νεκρών, έγραψαν χρυσές σελίδες της εθνικής αντίστασης,κατέβασαν το σύμβολο του  γερμανικούφασισμού από την Ακρόπολη.

            Το υψωμένο χέρι με το  ναζιστικό - φασιστικό χαιρετισμό στην Ελλάδατου 2012, είναι μια αληθινή πρόκληση ενάντια στο δημοκρατικό ήθος, στονπραγματικό δημοκρατικό πατριωτισμό των Ελλήνων, στον αγώνα που έχει κάνει αυτόςο λαός για να κατακτήσει την ελευθερία και τη δημοκρατία του. Στον εκφραστή τηςΜαύρης Νύχτας, κάποιος πρέπει να θυμίζει τον Δίστομο, τα Καλάβρυτα, το Κομμένο,την Καισαριανή, αν και είναι βέβαιο ότι αυτές οι σελίδες της πατριωτικήςιστορίας του λαού μας, δεν αγγίζουν τον συγκριμένο και τους ομοίους του.   

            Σήμερα, τον Οκτώβρη του 2012, πρέπειόλοι να πούμε ένα μεγάλο ΟΧΙ στις σειρήνες του φασισμού και του ναζιστικούκηρύγματος, που επιδιώκουν να διαλύσουν τη συνοχή της κοινωνίας, με μοναδικόσκοπό και στόχο  να μην επιτρέψουν ναυπάρξουν και να ολοκληρωθούν ενωτικοί, ειρηνικοί, κοινωνικοί – δημοκρατικοίαγώνες που θα βάλουν φραγμό στη κατηφόρα της χώρας, και θα δώσουν τη δυνατότητανα ανοίξει μια νέα δημοκρατική – σοσιαλιστική προοπτική. Σήμερα τον Οκτώβρη του2012, πρέπει να αναπτυχθεί ένα μεγάλο δημοκρατικό,  πατριωτικό, αντιφασιστικό μέτωπο που θα πειΟΧΙ στα φασιστικά κηρύγματα και στις ναζιστικές – ρατσιστικές πρακτικές.

          Του Κώστα Σκηνιώτη