Προς: Tη Λαϊκή Συνέλευση των πολιτών της πλατείας Συντάγματος

 Αθήνα, 02/6/2011

          Αγαπητές φίλες, Αγαπητοί φίλοι,

          Θαήθελα να συμβάλω με τη μικρή δυνατότητας συμβολής που έχω στο δυνάμωμα τηςφωνής όλων, για τη διατράνωση των ευγενών στόχων και σκοπών για τους οποίους οισυμπολίτισσες και οι συμπολίτες της πόλης, έχουν κατακλύσει την ΠλατείαΣυντάγματος.

          Πρόκειται για τη πλατεία Συντάγματος,με το συμβολισμό που αυτή περιέχει για την ύπαρξη ενός καταστατικού χάρτηδικαιωμάτων που θα έχει σαν στόχο την ισονομία, την ισοπολιτεία, την προστασίατων αδύναμων, την εμπέδωση της Δημοκρατίας παντού.

          Δικαιούμαι να είμαι βαθιάστεναχωρημένος, θα μπορούσα ενδεχομένως να πω, θλιμμένος γιατί μέχρι σήμερα έχωτην ευκαιρία και τη δυνατότητα, να διατηρώ την εργασία μου, να φέρνω στην εστίαμου τα αναγκαία για την αξιοπρεπή διαβίωση, να μπορώ να αντιμετωπίζω τα βασικάγια μια αξιοπρεπή κοινωνική παρουσία. Νοιώθω δυσάρεστα να βλέπω, να ακούω ναενημερώνομαι από παντού ότι κάθε μέρα πληθαίνουν οι ουρές  των συσσιτίων στις οποίες Έλληνες καιμετανάστες δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν. Να πληθαίνουν οι αριθμοί που δίπλαέχουν και ένα όνομα των ανέργων στα Ταμεία Ανεργίας, να πληθαίνουν οι άνθρωποιπου δεν έχουν κανένα περιθώριο να αντιμετωπίσουν τη καθημερινότητά τους καιστριμώχνονται σε αδιέξοδα και κοινωνική περιθωριοποίηση.       

          Η παρουσία χιλιάδων ανθρώπων στηπλατεία, μαζί με τις προσπάθειες των θεσμικών κοινωνικών – συνδικαλιστικών οργάνωντων εργαζομένων, των συνταξιούχων και των νεολαίων, είναι μια σπίθα ελπίδας γιαένα καλύτερο αύριο.

          Μέσα σε αυτή τη παρουσία προσωπικάβλέπω ένα ισχυρό κοινωνικό μήνυμα. Το μήνυμα είναι:

·        Δημοκρατικήαντεπίθεση παντού

        Βλέπωεπίσης τη σκαπάνη που είναι ικανή να αναταράξει και διεγείρει τα άνυδρα χώματατης συνείδησής μας, για να φυτρώσει ξανά μέσα μας το λουλούδι της Αλληλεγγύηςκαι της Αγάπης του ενός για τον άλλον. Πιστεύω ότι είναι τα απαραίτητα συστατικάκαι βότανα για να υπάρχει η Κοινωνική Συνοχή για την οποία τόσο συχνά ακούμε ναγίνεται  λόγος.

Είμαστε σίγουρα σε μια δύσκολη και σκληρή περίοδο.Αλλά είμαστε σίγουρα και στην αρχή μιας νέας κατάστασης και εποχής  για όλη την Ανθρωπότητα. Το που θα στρέψει τοδιάβα της αυτή η νέα περίοδος θα εξαρτηθεί σίγουρα από όλους.

        Λέγονταιπολλά, γίνονται πολλά χωρίς να λέγονται, πολλά λέγεται ότι θα γίνουν και τελικάδεν γίνονται. Πιστεύω πάντως ότι υπάρχουν διέξοδοι και λύσεις περισσότερες τηςμιας και  μοναδικής, ακόμα και μέσα σταπλαίσια του συστήματος που βρισκόμαστε σήμερα.

        Καταθέτωδυο-τρεις σκέψεις ελπίζοντας ότι θα μπορούσαν να φανούν χρήσιμες για όλους:

1)             Είναι αναγκαία παρά ποτέ η αναλογική συμμετοχήστις υπάρχουσες και διαμορφούμενες κοινωνικές ανάγκες.

·        Μέχρι σήμερα οιπολλοί έδιναν τα πολλά και οι λίγοι τα λίγα

·        Μέχρι σήμερα οιλίγοι κατέχουν το πολύ και οι πολλοί κατέχουν το λίγο

2)             Σεισάχθεια. Ακούμε διαρκώς ότι είμαστε σεβαθιά κρίση, και σε μια περίοδο ενός ιδιότυπου πολέμου. Είναι γνωστό ότι τονπόλεμο πάντα τον αποφασίζουν λίγοι και τον εκτελούν και τον πληρώνουν οιπολλοί. Τέτοιες στιγμές θυμάμαι τη ρήση μιας γιαγιάς η οποία κάθε φορά αντί γιατις κλασικές ευχές που ανταλλάσσουν οι άνθρωποι μεταξύ τους,  έδινε την ευχή «πόλεμος να μη γίνει».

          Σε αυτή τη σημερινή κατάσταση πρέπεινα κυριαρχήσει η αρχή της σεισάχθειας. Οι έχοντες και κατέχοντες πολλά,οφείλουν να συμβάλουν καθοριστικά στο ξεπέρασμα της σημερινής κατάστασης. Ησυντεταγμένη πολιτεία, για να λειτουργήσει στα πλαίσια δίκαιης κατανομής τωνβαρών, οφείλει να πάρει από τους έχοντες και κατέχοντες το μεγάλο μερίδιο τωνδημοσίων ελλειμμάτων. Υπάρχουν τεράστια περιθώρια που αναδεικνύονται από όσαμαθαίνουμε και πληροφορούμαστε για την ύπαρξη σωρευμένου πλούτου τόσο στοεσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.

3)             Εργασία. Κάθε καταστατικός χάρτης ουσιωδώνανθρωπίνων δικαιωμάτων, που προέκυψε στο διάβα της ιστορίας μέσα από επίπονεςκαι συχνά συγκλονιστικές επαναστατικές διαδικασίες, έχει

στο ξεκίνημά του ως βασική επιταγή την προστασία τουμεγάλου    αγαθού της εργασίας.

          Γιατί η εργασία είναι ο πιο σημαντικόςπαιδευτικός παράγοντας για τον άνθρωπο. Σήμερα αναδεικνύεται καθοριστικά ηανάγκη για να προστατευτεί η εργασία, να ανακοπεί η κοινωνική βία της ανεργίας.Σε αυτό πρέπει να πρωτοστατήσει η συντεταγμένη πολιτεία μέσα από την ορθή χρήσητων υποδομών και των επιχειρήσεων Δημόσιου Πλούτου που έχει (τις οποίες ο λαόςμε το εισόδημά του έχει δημιουργήσει) ώστε μέσα από στοχευμένες επενδύσεις ναδιατηρηθούν οι θέσεις εργασίας.

Στον ιδιωτικό λεγόμενο τομέα της οικονομίας (όσοαυτός είναι ιδιωτικός) αναδεικνύεται η υποχρέωση αυτών που επιχειρούν στηνΟικονομία, να προστατεύσουν τις θέσεις εργασίες, και να μην υποκύπτουν στονεύκολο δρόμο της ανεργίας των εργαζομένων τους, για να προστατεύσουν έτσι τακέρδη και τις προσωπικές τους απολαβές.

4)             Δημόσιος Πλούτος. Η επιταγή των ημερών είναι οΔημόσιος Πλούτος της χώρας να χρησιμοποιηθεί για να διευρύνει στη κοινωνικήβάση το αποτέλεσμα που παράγει. Η σημερινή επιταγή είναι επίσης ο ΔημόσιοςΠλούτος της χώρας να διαχειριστεί από τους ιθύνοντες με διαχείριση άμεμπτη,έντιμη που αυτή η διαχείριση θα διαμορφώσει τους όρους και τις συνθήκες για τηνυγιή και σταθερή πορεία των επιχειρήσεων Δημόσιου Πλούτου.

5)             Η προστασία  των υπηρεσιών υγείας, η προσήλωση στη ΔημόσιαΠαιδεία και τον Πολιτισμό είναι τα στοιχεία που μπορούν να διαμορφώσουν τηναναγκαία κοινωνική συνοχή, για να μπορεί η κοινωνία να κάνει το αναγκαίοποιοτικό άλμα προς τα εμπρός.

          Αγαπητές φίλες, Αγαπητοί φίλοι,

          Κάθε φορά που μια κοινωνία και έναςλαός κινείται για να υπερασπίσει ευγενείς στόχους, τότε το αποτέλεσμα είναικαλό και ουσιαστικό για όλους. Η υπεράσπιση της Δημοκρατίας, η εμπέδωσή της καιη παραπέρα εδραίωσή της είναι άλλωστε κατοχυρωμένη υποχρέωση, αλλά και δικαίωμα- καθήκον όλων των πολιτών, κατοχυρωμένο σε όλους τους καταστατικούς χάρτες γιατα ανθρώπινα δικαιώματα αλλά κατοχυρωμένο επίσης και στο Σύνταγμα της χώρας.

          Κώστας Σκηνιώτης

 Μέλος τηςΕταιρείας Ελλήvων Λογοτεχνών