Την 05/05/2010 έγιναν συγκλονιστικάγεγονότα, τα οποία είναι βέβαιο ότι θα λειτουργήσουν σαν συστατικά στη σωστήδόση, και θα δημιουργήσουν την κοινωνική χημική αντίδραση που χρόνια τώρα ήτανσε ύπνωση. Η απάνθρωπη, προβοκατόρικη, φασιστική δολοφονία των τεσσάρωνσυνανθρώπων μας, και η μεγαλειώδης συγκέντρωση και πορεία χιλιάδων εργαζόμενων,ανέργων, συνταξιούχων, νεολαίων είναι δύο κρίσιμα και χρήσιμα συστατικά. Ησύνθεσή τους, θα μετατρέψει έστω και σε λίγο βάθος χρόνου, την συλλογικήκατάθλιψη που περνάγαμε για πολλούς μήνες σε ενεργητική σκέψη και δράση. Στοτέλος της διαδικασίας αυτής, είναι βέβαιο ότι η κοινωνία έστω και μέσα απόεπίπονους τοκετούς, θα βρει ξανά το νόημα που ένωνε τους ανθρώπους μεταξύ τους,θα αντιληφθεί ότι η αντίθεση δεν είναι μεταξύ του εργαζομένου και του ανέργου,του εργαζόμενου στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, του νέου και του μεγαλύτερου,του συνταξιούχου και εκείνων που επιδιώκει να πάρει σύνταξη και άλλα τέτοια.Είναι βέβαιο ότι η κοινωνία θα αναπτύξει μια πιο ισχυρή συλλογική συνείδηση καιθα προστρέξει στις πηγές των αγώνων της, με δυο αναγκαίες συνθήκες Νου καιΚαρδιάς. Την Αλληλεγγύη και την Αγάπη. Κάθε ένας, κάθε μια που επιθυμεί καιθέλει για τον εαυτό του, να νοιώθει ότι λειτουργεί επαναστατικά, πρέπει πάντανα θυμάται τη φράση – ρήση του μεγάλου επαναστάτη Τσε Γκεβάρα «Δε μπορεί ναείσαι επαναστάτης, αν δεν αγαπάς».

                                                      Κώστας Σκηνιώτης

Μέλοςτης Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών