 |
|||
 |
|||
|
|
||||||
|
||||||
|
Νέα / Ανακοινώσεις
2016-09-19
Το Βλέμμα
Ξεκίνησεη δίκη για το ανοσιούργημα που έγινε τον Μάη του 2010 στη Marfin. Εκεί, που κάηκαν ζωντανοί εργαζόμενοιάνθρωποι. Από κάποια τέρατα, τα οποία στο επιφαινόμενο της πράξης τους, ήθελανα πείσουν ότι πρόκειται για επαναστάτες που διεκδικούν μια καλύτερη κοινωνία. Προφανώς,επρόκειτο για ένα φασιστικό ανοσιούργημα το οποίο στέρησε τρεις ζωές και μιαεπερχόμενη ζωή της εγκύου γυναίκας. Πρόκειταιγια ένα ανοσιούργημα που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στις επόμενες κινητοποιήσειςτων εργαζόμενων και έσπειρε φόβο, παίζοντας τελικά τον ρόλο εκείνον που ήθελαννα μετατρέψουν την Ελλάδα σε αποικία. Δημοσιεύουμετο άρθρο που είχαμε γράψει τότε με τίτλο το Βλέμμα, στην εφημερίδα "ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ" (22/05/2010). Το βλέμμα Ένας φίλος μού μετέφερε την εικόνα. Στη φωτογραφία ήταν μια εργαζόμενη της τράπεζας στην οποία έγινε το τετραπλό φονικό στις 05/05/2010. Ήταν από τους εργαζόμενους που κατάφεραν να σωθούν. Μεγέθυνα, μου είπε ο φίλος, την εικόνα της φωτογραφίας της που ήταν στην εφημερίδα. Στο πρόσωπό της ήταν αποτυπωμένος ο τρόμος και μαζί ήταν αποτυπωμένο το μεγάλο ερωτηματικό. Ακόμα και εκείνη την ώρα, την ώρα που ο πυροσβέστης-διασώστης την είχε πλησιάσει για να της προσφέρει τη σωτηρία, ο τρόμος και το ερωτηματικό παρέμεναν στο πρόσωπό της. Αυτό το βλέμμα είναι το βλέμμα το οποίο θα ακολουθεί –και πρέπει να ακολουθεί– όλους μας για χρόνια. Είναι το βλέμμα των τεσσάρων ανθρώπων που δολοφονήθηκαν και που δεν είδε κανείς μας. Είναι το βλέμμα χιλιάδων ανθρώπων που βλέπουν τη ζωή τους να κατεδαφίζεται ξαφνικά. Είναι το βλέμμα πατεράδων και μανάδων που βλέπουν τη φτώχεια να πλησιάζει απειλητικά στο σπίτι τους. Είναι το βλέμμα μιας κοινωνίας που έχει αφήσει εδώ και χρόνια στην άκρη τα πιο σημαντικά όπλα της φαρέτρας της: την Αλληλεγγύη και την Αγάπη. Είναι το βλέμμα των νέων παιδιών που κοιτάζουν ένα αβέβαιο και νοσηρό μέλλον. Στις 05/05/2010 γίναμε όλοι μάρτυρες αυτής της δισυπόστατης εικόνας που χαρακτηρίζει την κοινωνία μας. Από τη μία οι κροίσοι και από την άλλη η κρίση. Από τη μια μεριά οι σφετεριστές του πλούτου, οι εκμεταλλευτές και οι δολοφόνοι. Κι από την άλλη μεριά, μια μεγαλειώδης διαδήλωση, ένα πλήθος κόσμου σαν ποτάμι, που διαδήλωνε ειρηνικά αλλά μαχητικά τα δίκαιά του. Από την άλλη μεριά και οι τέσσερις άνθρωποι που δολοφονήθηκαν φρικιαστικά, που παγιδεύτηκαν ακούσια σε μια ποντικοπαγίδα, που εισέπνευσαν θάνατο και άφησαν εκεί τα σώματά τους. Στις 05/05/2010 έγιναν συγκλονιστικά γεγονότα, τα οποία είναι βέβαιο ότι θα λειτουργήσουν σαν αντιδρώντα συστατικά στη σωστή αναλογία και θα δημιουργήσουν την χημική αντίδραση μιας κοινωνίας που χρόνια τώρα ήταν σε ύπνωση. Η απάνθρωπη, προβοκατόρικη, φασιστική δολοφονία των τεσσάρων συνανθρώπων μας και η μεγαλειώδης συγκέντρωση και πορεία χιλιάδων εργαζόμενων, ανέργων, συνταξιούχων, νεολαίων είναι δύο κρίσιμα και χρήσιμα συστατικά. Η σύνθεσή τους θα μετατρέψει, έστω και σε κάποιο βάθος χρόνου, την συλλογική κατάθλιψη που περνούσαμε για πολλούς μήνες σε ενεργητική σκέψη και δράση. Στο τέλος της διαδικασίας αυτής είναι βέβαιο ότι η κοινωνία, έστω και μέσα από επίπονους τοκετούς, θα βρει ξανά το νόημα που ενώνει τους ανθρώπους μεταξύ τους, θα αντιληφθεί ότι η αντίθεση δεν είναι μεταξύ του εργαζόμενου και του ανέργου, του εργαζόμενου στον δημόσιο και του εργαζόμενου στον ιδιωτικό τομέα, του νέου και του μεγαλύτερου, του συνταξιούχου και εκείνου που επιδιώκει να πάρει σύνταξη. Είναι βέβαιο ότι η κοινωνία θα αναπτύξει μια πιο ισχυρή συλλογική συνείδηση και θα προστρέξει στις πηγές των αγώνων της, με τις δυο αναγκαίες συνθήκες του νου και της καρδιάς: την Αλληλεγγύη και την Αγάπη. Όποιος επιθυμεί και θέλει για τον εαυτό του να νιώθει ότι λειτουργεί επαναστατικά πρέπει πάντα να θυμάται τη ρήση του μεγάλου επαναστάτη Τσε Γκεβάρα: «Δεν μπορεί να είσαι επαναστάτης, αν δεν αγαπάς». Για την ACT H Διοίκηση   |
| Copyright 2009 - ACT4CHILDREN | by: graphics.gr |