Υποκρισία

Το σχόλιο της αθλήτριας τουτριπλούν ήταν ασφαλώς κακόγουστο και κατακριτέο. Άλλωστε κάθε ρατσιστικό καιυποτιμητικό για τον συνάνθρωπο σχόλιο, και κυρίως κάθε τέτοια ενέργεια είναι κατακριτέα.

Ωστόσο οι ενέργειες και τα όσαακούγονται από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή και την Ολυμπιακή Κοινότητα όπωςλέγεται, μας κάνουν να καταλάβουμε την υποκρισία που κυριαρχεί στους χώρουςαυτούς.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν εδώκαι 10ετίες ξεφύγει από τα ιδεώδη που υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύουν καιπρεσβεύουν. Έχουν καταστεί μια εξαιρετικά μεγάλη μπίζνα, από την οποίααπορρέουν δισεκατομμύρια δολάρια κάθε φορά που αυτοί γίνονται, καθώς και κατάτη διάρκεια της προετοιμασίας μεταξύ των Ολυμπιακών Αγώνων.

Τεράστιες Πολυεθνικές Εταιρίεςσυνδεδεμένες με πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα νέμονται τα τεράστια αυτάποσά. Πρώτη θέση σε αυτή τη διαδικασία έχουν οι Εταιρίες που ασχολούνται με ταφάρμακα και εκείνες οι οποίες ασχολούνται με τα αντιφάρμακα, δηλαδή κινούνταιγύρω από το θέμα αντι doping.

Είναι γνωστό και γράφεται πολύσυχνά ότι το διεθνές εμπόριο doping είναι στη πρώτητετράδα των πιο επικερδών ασχολιών των εχόντων επί γης. Οι άλλες είναι τοδιεθνές εμπόριο ναρκωτικών, το διεθνές εμπόριο όπλων και το διεθνές εμπόριοανθρώπων. Σήμερα βέβαια με όσα βλέπουμε να συμβαίνουν τριγύρω, καταλαβαίνουμε ότιπερίοπτη θέση πλέον κατέχει και το διεθνές εμπόριο χρήματος.

Ασφαλώς υπάρχει μια μερίδααθλητριών και αθλητών  πουπιστεύουν βαθιά στα ιδεώδη του Ολυμπισμού, πασχίζουν και παλεύουν σε γενικέςγραμμές με ίδια μέσα να φτάσουν στα όρια των δυνατοτήτων που έχουν, και ναπετύχουν εξαιρετικά σημαντικές επιδόσεις. Το ποσοστό αυτό όμως αφενός είναιμικρό, και αφετέρου δεν είναι ικανό να αλλάξει την ουσία των πραγμάτων.

Η ουσία των πραγμάτων είναι ότι με τη χρήση ισχυρώναναβολικών και doping, σπρώχνονται οι πραγματικές δυνατότητες τουανθρώπου σε όρια εξωπραγματικά, και γύρω από αυτές τις επιδόσεις στήνεται ένααπίστευτο πάρτι εκατομμυρίων δολαρίων.

Η ευγενής άμιλλα, ο πραγματικόςσυναγωνισμός, η ειρήνη παντού, η εκεχειρία είναι ιδεώδη που σήμερα είναιανύπαρκτα.

Την ίδια ώρα που ξετυλίγονται οιΟλυμπιακοί Αγώνες, γύρω από τις πόλεις και τις περιοχές αυτές, ακόμα και στοπάλαι ποτέ κραταιό Λονδίνο, απλώνονται οι περιοχές των φτωχών, των άστεγων, τωνάνεργων. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι κοιμούνται στους υπονόμους του Λονδίνου,δηλαδή κάτω από την πόλη, και εκατομμύρια άνθρωποι έχουν ήδη κατέβει κάτω απότο όριο της φτώχειας.

Την ίδια ώρα κάθε 30 δευτερόλεπταπου περνάνε ένα παιδί πάνω στον πλανήτη πεθαίνει από έλλειψη νερού και τροφής.Στην Ινδία πολύ πρόσφατα ένας γονιός δεν είχε να δώσει στη κλινική τις 200ρουπίες που χρειάζονταν για να μείνει το παιδί του στην εντατική. Το μικρόπαιδί βγήκε από την κλινική και φυσικά πέθανε, για ένα κόστος που δεν ξεπερνάειτα 3 δολάρια.

Αυτή η εικόνα του πλανήτη, μαζίμε τις 400 τουλάχιστον εστίες πολέμων και εμφύλιων συρράξεων, με την καθημερινήβία σε βάρος παιδιών και γυναικών, με την καταναγκαστική εργασία παιδιών, με τηφτώχεια που αφορά το μισό πληθυσμό του πλανήτη, με τα 40 εκατομμύρια ανέργωνστην Ευρώπη, με τα 20 εκατομμύρια ανέργων στην Αμερική, δεν έχει καμία σχέση μετα ιδεώδη του Ολυμπισμού.

Ακόμα πιο πολύ βέβαια δεν έχουν καμίασχέση με τα ιδεώδη του Ολυμπισμού οι άρχοντες της ΔΟΕ που ουσιαστικά κανονίζουνπου και πως θα γίνουν οι επόμενοι αυτοί αγώνες. Ο μεγαλύτερος ρατσισμός είναι ηανεργία, η φτώχεια, η πείνα, ο αναλφαβητισμός και φυσικά ο πόλεμος. Σε αυτό τονρατσισμό δεν υπάρχει καμία απάντηση από τους κρατούντες αυτής της γης, στουςοποίους ανήκει το μεγαλύτερο μέρος, αν όχι όλη, από τους μετέχοντες στη ΔΟΕ.Άλλωστε και οι ίδιοι ονομάζουν τους εαυτούς τους αθάνατους για να διαφέρουνουσιαστικά και πραγματικά από τα εκατομμύρια των θνητών.

Ο λαϊκός μαζικός αθλητισμός, τοσταμάτημα της εμπορευματοποίησης του πολιτισμού και του αθλητισμού, ηδυνατότητας άθλησης και συμμετοχής στα πολιτιστικά δρώμενα, είναι μερικές απότις αξίες που θα πρυτανεύουν σε μια κοινωνία δημοκρατίας και σοσιαλιστικώνιδεωδών που στο κέντρο τους θα έχουν τον άνθρωπο. Αυτή είναι η πραγματική καιουσιαστική απάντηση και στα φαινόμενα ρατσισμού και ξενοφοβίας.

Υ.Γ.: Στον Όσκαρ Πιστόριους αξίζουν συγχαρητήρια για την αδάμαστηθέλησή του. Μακάρι οι άνθρωποι με αναπηρίες επί Γης να είχαν ελάχιστες έστωευκαιρίες.

                                                                 Του Κώστα  Σκηνιώτη

                                                                               Ποιητή

                                                                  Μέλους της Εταιρίας

                                                                   Ελλήνων Λογοτεχνών