act4children


Content on this page requires a newer version of Adobe Flash Player.

Get Adobe Flash player

Χρήσιμοι Σύνδεσμοι Καμπάνιες / Video / Δραστηριότητες Ενδιαφέροντα Άρθρα Πληροφορίες και Συμβουλές Επικοινωνία
Νέα / Ανακοινώσεις
2012-02-13
Κομης Αριος

                                     Κομης Αριος

 

 

          Το δόγμα που κυριάρχησε για δεκαετίες στη χώρα ήταν ανήκομεν εις την Δύση. Με ένα τρόπο έμμεσο συνέχισε να κυριαρχεί μέχρι σήμερα με την τοποθέτηση όλων όσων έχουν κυβερνήσει μέχρι τώρα ότι η συμμετοχή της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση εξασφαλίζει τα μεγάλα και ιδεώδη.

          Τα μεγάλα και ιδεώδη ήταν η Δημοκρατία, η Ελευθερία, η Ειρήνη και η Οικονομική Ευημερία και Ανάπτυξη. Αυτά θα ήταν εξασφαλισμένα γιατί στην Ευρώπη (Δύση) ήταν παρόντες και οι σύμμαχοί μας.

          Εξαρχής ξεκαθαρίζουμε ότι οι λαοί είναι σύμμαχοι απανταχού της γης, ανεξάρτητα αν κάποιες φορές φαίνεται ότι αυτό δεν το γνωρίζουν ή το ξεχνάνε. Ωστόσο οι πολιτικές εκπορεύονται και υλοποιούνται από την κυρίαρχη τάξη η οποία σήμερα είναι η πιο σκληρή και αδυσώπητη των τελευταίων πολλών δεκαετιών.

          Η κυρίαρχη τάξη, που έχει σε παγκόσμιο επίπεδο ως εκφραστές της τους πιο σκληρούς Μονεταριστές – ακραίους φιλελεύθερους, τους πιο σκληρούς μαθητές – οπαδούς σκληρών, συντηρητικών λεσχών, επιθυμεί να συστήσει τον πλανήτη του 1% που λένε και οι διαδηλωτές της Wall Street στις ΗΠΑ. Δηλαδή το 1% του πληθυσμού της γης να κατέχει τον πλούτο που παράγουν με κόπο, αίμα και ιδρώτα το 99% αυτής.

          Στην Ευρώπη των 550 εκατομ. ανθρώπων σήμερα, 113 εκατομ. δηλαδή ποσοστό περίπου 23% είναι κάτω από το απόλυτο όριο της φτώχειας, και άλλα 128 εκατομ. άνθρωποι δηλαδή ποσοστό περίπου 28% είναι στο όριο της φτώχειας.

          Την ίδια ώρα οι κυρίαρχες πολιτικές τάξεις στην Ευρώπη ζητάνε να εγκαταστήσουν στην Ελλάδα Κομισάριο, ώστε αυτός να ελέγχει την απόλυτη και ακριβή εκτέλεση των εντολών τους, για πλήρη ισοπέδωση κάθε εργασιακού – κοινωνικού και τελικά πολιτικού δικαιώματος των εργαζόμενων , των συνταξιούχων, των νεολαίων. Πριν από 100 περίπου χρόνια σε μια τεράστια χώρα την Ινδία, ένας φωτισμένος ηγέτης ο Γκάντι προχωρούσε τη μεγάλη πορεία του, στοιχίζοντας πίσω του έναν ολόκληρο λαό βασισμένος στη μεγάλη αρχή της μη βίας. Έδινε την μάχη ενάντια στις αντίστοιχες πολιτικές και στον Αντιβασιλέα – Κομισάριο που είχαν εγκαταστήσει οι Βρετανοί, στο νομικό πλαίσιο και δίκαιο των οποίων καλούμαστε τώρα να μετακινήσουμε με την υπογραφή του μνημονίου το δικαίωμά μας για αντίδραση στο μέλλον. Πριν από αιώνες ο Ξέρξης ζήτησε και απαίτησε γη και ύδωρ. Ένας τότε μόνος απεσταλμένος του λαού ο .......... τον επισκέφτηκε και του είπε ... «..................». Λίγο αργότερα στις Θερμοπύλες, που ενέπνευσαν τον τεράστιο ποιητή Κωνσταντίνο Καβάφη, ο Λεωνίδας με 1.000 αποφασισμένους, έδωσε την απάντηση για το πως αντιδρούν οι ελεύθεροι άνθρωποι στις προσταγές των ισχυρών για γη και ύδωρ. Στις μέρες μας χρειαζόμαστε και Γκάντι και Λεωνίδα για να απαντηθούν οι αντιδημοκρατικές, φασιστικές προκλήσεις των ισχυρών που σαν μόνο μέλημά τους έχουν να συλλέξουν τον κοινωνικό πλούτο στα χέρια ελάχιστων.

          Στις μέρες μας το αίτημα για Σοσιαλιστική Ευρώπη γίνεται πλέον ανάγκη για την επιβίωση και την αποφυγή της επιστροφής στη βαρβαρότητα. Η Αριστερά πρέπει να είναι και ο εκφραστής της μη βίας και ο εκφραστής της απόφασης για Θερμοπύλες.

 

 

 

 

                                                Κωνσταντίνος Σκηνιώτης

                                                              Ποιητής

                                                    Μέλος της Εταιρίας

                                                   Ελλήνων Λογοτεχνών

by: graphics.gr